Categories for First group

Δεν είναι εύκολο και σίγουρα, όχι πολύ δημοφιλές, να γράφει κανείς σήμερα ένα βιβλίο για τη γιόγκα ως «φιλοσοφική» άσκηση. Και δεν είναι μόνο η εποχή της εικόνας στην οποία ζούμε που δεν βοηθάει σε αυτό (αλλά που έχει κι αυτή ομολογουμένως τη λειτουργία της) μα κυρίως η τάση που έχουμε να θεωρούμε ότι η λέξη «φιλοσοφικός» ευδοκιμεί, ωσάν ένα σπάνιο φυτό, σε πολύ συγκεκριμένα «περιβάλλοντα», όπως είναι μια πανεπιστημιακή αίθουσα, ένα βιβλίο που πραγματεύεται μεταφυσικά νοήματα ή μια συζήτηση ανθρώπων που τους αρέσει απλά να θεωρητικολογούν, έχοντας την άνεση του χρόνου και της ζωής που οι περισσότεροι από εμάς δεν διαθέτουμε.

Και, εν πολλοίς, είναι αδιανόητο για κάποιον που δουλεύει από το πρωί ως το βράδυ και επιστρέφοντας στο σπίτι του έχει άλλες τόσες δουλειές να κάνει, να φανταστεί τον εαυτό του να κάθεται σε μια άνετη πολυθρόνα, στην πιο βαθυστόχαστη πόζα και να περιμένει να έρθει στον νου του ένα μεγάλο υπαρξιακό ερώτημα. Η ζωή απαιτεί πράξεις, θα μας έλεγε.

Μα η φιλοσοφία είναι πράξη, θα απαντούσε αυθόρμητα ένας αρχαίος Ινδός φιλόσοφος. Η γιόγκα είναι μία μέθοδος με την οποία η φιλοσοφία γίνεται μέσο για να ζεις τη ζωή, έχοντας απαντήσει στο μεγαλύτερο ίσως υπαρξιακό ερώτημα που έχει τεθεί ποτέ και είναι: “Ποιός είμαι;”

Αλλά ακόμα κι αν δεν φτάσεις στη μεγάλη αυτή απάντηση, θα μας πει ο αρχαίος Ινδός δάσκαλος Πατάντζαλι με την οκταπλή γιόγκα του (astanga yoga), θα έχεις διαγράψει μια διαδρομή εσωτερικά που θα σου επιτρέπει να είσαι πιο διαυγής και πιο έτοιμος να κάνεις τις απαραίτητες κάθε φορά τροποποιήσεις στον τρόπο που ενεργείς, ώστε να βρίσκεις ισορροπία κατά την επαφή σου με τον κόσμο, τους ανθρώπους με τους οποίους σχετίζεσαι αλλά και με τις ίδιες σου τις σκέψεις και τα συναισθήματα. Στόχος του βιβλίου είναι να εμπνεύσει τον αναγνώστη να αναζητήσει όλες τις μικρές απαντήσεις που θα τον υποστηρίξουν σε αυτή τη διαδρομή.

It is not easy and certainly not very popular to write nowadays a book about yoga as a "philosophical" askesis. And it is not only the era of the image in which we live that does not help with this (yet admittedly has its function) but mainly the tendency we have to consider that the word "philosophical" thrives, like a rare plant, in very specific "environments", such as a university lecture hall, a book that discusses metaphysical meanings or a discussion between people who simply like to theorize, having the comfort of time and life that most of us lack.

And, for the most part, it is inconceivable for someone who works from morning to night and returns home with so much more work to do, to imagine himself/herself sitting in a comfortable chair, in the most contemplative pose, and waiting for a great existential question to come to his/her mind. Life requires action, he/she would tell us.

But philosophy is action, an ancient Indian philosopher would spontaneously reply. Yoga is a method by which philosophy becomes a means of living life, having answered perhaps the greatest existential question ever asked: “Who am I?”
Still, even if you don't reach this big answer, the ancient Indian sage Patanjali will tell us with his eightfold yoga (astanga yoga), you will have traced a path internally that will allow you to be clearer and more ready to make the necessary modifications in the way you act, so that you can find balance in your contact with the world, the people you relate to, but also with your own thoughts and feelings. The goal of this book is to inspire the reader to seek all the small answers that will support him/her on this path.